Mevlevi unsurlara merakım aslen mekansal kaynaklı. Lise yıllarımda Galata Mevlevihanesini keşfime dayanıyor. Bu kaosun ortasındaki huzur bahçesi Cuma akşamları Beyoğlu maceralarımıza atılmadan önce kankamla mola yerimizdi. Binanın içini de merak edip göz gezdirdiğimiz olmuştu ama ilgimzii çeken asıl bahçenin kendisiydi. Derslerin monoton ritminden kaçış ile eğlencenin dalgalı frekansı arasında burada şarj oluyorduk resmen.
Sonraları Mevlana ve Şems’i biraz tanısam da aslında ne tam bir okuyucu ne de gerçek bir takipçi hiç olmadım. Hatta maneviyatla ilişkim yakın zamana kadar oldukça mesafeliydi; kendimi daha ziyade akıl ve bilim insanı olarak tanımladım. Ama sanata olan merakım ve mimar tarafım bu koca külliyata ucundan azıcık bakmaya vesile oldu.
Yıllar sonra, uzun bir aradan sonra tekrar Galata Mevlevihanesine gittiğimde ilk gençliğimin buradaki anıları canlandı. Mekanın ufak bir müzeye dönüştürülmüş halini keyifle gezdik. Ama asıl bahçede saatler geçirdiğim zamanları anarak aynı dinliniği, huzuru iliklerimde hissettim. Akşam da sema törenine kalıp bu zaman yolculuğunu, görsel olduğu kadar ses ve nefesle de kalbe dokunan bir şölenle taçlandırdık.
İşte o gün bugündür, Konya’ya ve özellikle Şeb-i Arus törenine gitmek istiyordum. Hatta bir önceki seneye aldığım uçak biletlerini törene bilet bulamadığım için iptal etmek zorunda kalmıştım. Bu sene ise karşıma bir tatilbudur.com fırsatı çıkınca kaçırmadım. Kızları organize edip beş kişilik grupla Konya çıkartmasına niyet ettim.
Program
Sabah çok erken trenle Konya’ya gittik ve günün kalanında pek çok yeri görme fırsatı oldu. Akşam Şeb-i Arus töreninden sonra konforlu otelimizde konaklayarak ertesi gün akşam trenine kadar tekrar otobüsle dolaştık. Dolu dolu ve keyifli bir programdı. Sadece ikinci gün öğlen saatinde biz ekipçe asilik yapıp gruptan ayrıldık. Açık büfe kahvaltıdan karnımız tok, yemeği atlayıp çarşıya indik ve alışveriş yaptık. Son duraktan sonra gruba ayrılan serbest zamanda da gidip Mithat’ın Tirit Lokantasında ünlü Konya Tirit yemeğinin gerçek lezzetini tattık. Öyle muhteşemdi ki gerçekten tiridine bandık! 🙂
İlk gün:
- İstanbul – Konya hızlı treni ile ulaşım
- Tavus Baba Türbesi & Camii
- Karatay Medresesi
- Otele giriş & dinlenme
- Şeb-i Arus Töreni
İkinci gün:
- Mithat’ın Tirit Lokantası
- Konya – İstanbul hızlı tren dönüşü
Programda beni Şeb-i Arus töreni dışında en çok etkileyen şeyler, mekan olarak Karatay Medresesi Enerji olarak Şemsi Tebrizi Türbesi ve Camii ile her iki yönden de büyüleyici olan Mevlana Türbesi idi. Çok başarılı tasarlanmış müzesi ile Sille Kasabası tatlı bir dokunuş oldu ve programa nefes verdi. Kelebek Bahçesi ise turun en şaşırtıcı güzelliği idi; bayıldık.
Şeb-i Arus
Kültür Merkezi’nde yapılan Şeb-i Arus Töreni beklediğimden biraz farklıydı. Mekanın büyüklüğü ve kalabalıklığı ilk başta acaba çok mu turistik bir etkinlikteyiz endişesi yaratsa da devamı o duyguyu tamamen unutturdu. Tören Ahmet Özhan’ın çocukluğumuzdan hatırladığımız sesi ile tasavvuf müziği konseri ile açıldı. Arkasından gelen selam ve sema töreni ise hakikaten muhteşemdi. Gerek geleneksel sema düzeni ve dervişlerin hareketleri, gerek modern mekanın başarılı aydınlatması ve düzeni seyirciyi başka bir dünyaya taşımaya yeterliydi. Tek can sıkan münasebetsiz izleyicilerin görgüsüz tavırlarıydı; onları da görmezden gelmeye çalıştık. Sonuçta yaklaşık iki saatlik törenden hepimiz “iyi ki” ile ayrıldık.
Tatilbudur Değerlendirmesi
Aslında turla gezmeyi tercih eden biri değilim. Kendim araştırıp rotamı ve programımı kendim belirlemeyi tercih ediyorum genelde. Böylece hem zevkime, keyfime ve zamanıma göre gezebiliyorum hem de spontane hareket etmek kabiliyetim oluyor. Bu turu tercih etmekteki sebebim Şeb-i Arus törenine yer bulmanın zorluğuydu aslında.
Fakat tatilbudur.com tecrübemiz öylesine tatmin edici ve keyifliydi ki bana bu tur meselesini tekrar düşünme fırsatı verdi… Öncelikle seyahat öncesi bilgilendirme ve organizasyon hepimizden tam puan aldı. Ardından turun içeriğinden ziyade rehberimiz Mert Oymak’ın donanımı kadar zarif ve saygılı duruşu bizim ekibin de grubun tamamının da kalbini kazandı. Tüm duraklarda kozmopolit bir turda her katılımcıyı tatmin edecek dozda, ne az ne fazla bilgiyi gerekli tüm detaylara hakim olduğunun özgüveniyle anlattı. Sorulara ve yorumlara sabır ve sakin cevaplar verirken yüzünde her daim bir tebessüm vardı. Profesyonellik ile samimiyetin hassas çizgisindeki asil duruşu ile memlekette hasretini çektiğimiz bir insan modelini bize yaşattığı için kendisine müteşekkiriz.
Nerdesin Semra?
Tura katılmaya yanıma eküri ararken grubumuz önce iki, sonra dört kişi olmuştu. Semra ise yoğun programının arasında benim mesajları atlamış; sonradan görünce beşinci oldu. Ama rezervasyonu bizim ekipten sonra yaptığı ve tek olduğu için hem trende hem de otobüste bizden ayrı düştü. Üstelik turu dolaştıran büyük otobüste en arkaya yerleşince, tur boyunca indi bindilerde hep sona kaldı. Birbirimizden ayrı kalmamak için, her yeni durakta birimiz “Semra Nerde?” diye aranıyordu. Elbette şen şakrak bir ekip olunca bu soru, ilk üç beşten sonra aramızda bir espriye döndü. Durup dururken, olur olmaz “Semra Nerde” edaları yolumuzu kahkahalarla doldurdu.
